-
1 rżnąć od ucha do ucha
ли́хо игра́ть; ная́ривать posp. -
2 ucho
сущ.• ручка• слух• ухо• ушко* * *1) (uchwyt) ручка2) ucho, słuch (królika, zająca) ухо (зайца, кролика)3) anat. ucho анат. ухо4) techn. ucho техн. ухо, болт, кольцо, очко, приух, проушина, серёжка, серьга, ушкоbot. dziewanna drobnokwiatowa бот. ухо (медвежье)* * *uch|o☼ 1. мн. И. uszy, Р. uszu ухо;strzyc uszami стричь (прясть, прядать) ушами;nadstawić \uchoa (uszu) навострить (насторожить) уши; dzwoni, szumi w \uchou (w uszach) в ухе (в ушах) звенит, шумит;
2. мн. И. \uchoa/uszy, Р. uch/uszu а) ушко;\ucho igły (igielne) игольное ушко;
б) ручка ž;\uchoa kotła ручки котла; \ucho dzbana ручка кувшина;
● czapka z uszami ушанка;usta (gęba прост.) od \uchoa do \uchoa рот до ушей; (ciepło) jak w \uchou тепло как на печи;
natrzeć komuś uszu вымыть (намылить) голову кому-л., распечь кого-л.;puszczać mimo uszu пропускать мимо ушей; rżnąć od \uchoa do \uchoa лихо играть; наяривать posp.; stawać na uszach из кожи вон лезть; położyć uszy po sobie поджать хвост;słuchać jednym \uchoem (półuchem) слушать краем уха (в пол-уха); dostać (zobaczyć) \ucho od śledzia разг. остаться с носом;
ściany mają uszy погов. (и|y стен есть уши* * *c1) мн, И uszy, Р uszu у́хоstrzyc uszami — стричь (прясть, пря́дать) уша́ми
nadstawić ucha (uszu) — навостри́ть (насторожи́ть) у́ши
dzwoni, szumi w uchu (w uszach) — в у́хе (в уша́х) звени́т, шуми́т
2) мн, И ucha / uszy, Р uch / uszuа) ушко́б) ру́чка żucha kotła — ру́чки котла́
ucho dzbana — ру́чка кувши́на
•- usta od ucha do ucha
- gęba od ucha do ucha
- jak w uchu
- ciepło jak w uchu
- natrzeć komuś uszu
- puszczać mimo uszu
- rżnąć od ucha do ucha
- stawać na uszach
- położyć uszy po sobie
- słuchać jednym uchem
- słuchać jednym półuchem
- dostać ucho od śledzia
- zobaczyć ucho od śledzia
- ściany mają uszy
См. также в других словарях:
rżnąć — posp. Rżnąć głupa «udawać, że się czegoś nie rozumie lub o czymś się nie wie; udawać głupiego»: Udajecie, że nie rozumiecie, czy co? Pewnie, lepiej przecież rżnąć głupa niż wyjść na obskuranta, który nie zna zasad savoir vivre’u. M. Oramus,… … Słownik frazeologiczny
rżnąć — a. rznąć ndk Va, rżnąćnę, rżnąćniesz, rżnąćnij, rżnąćnął, rżnąćnęła, rżnąćnęli, rżnąćnięty 1. «ciąć, krajać, przecinać, piłować» Rżnąć drzewo, sieczkę. 2. «wyrzynać ozdoby, ryć, rzeźbić, szlifować, grawerować» Rżnąć (wzór, rysunek) w drewnie,… … Słownik języka polskiego
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
